عایقکاری کف آشپزخانه و سرویسهای بهداشتی

در مکانهایی که احتمال ریزش آب در کف و قسمت پایین دیوارها وجود داشته باشد عایقکاری کف و پای دیوار امری ضروری است. معمول‌ترین عایق که در این موارد به کار می‌رود، قیر و گونی، مشمع، مقوا و گونی قیراندود است که به ذکر آنها اکتفا می‌شود.

نحوه عایقکاری عیناً همانند عایقکاری بام است با این تفاوت که عایقکاری قائم پای دیوارها در این مکانها تا 15 سانتیمتر بالاتر از بالاترین نقطه‌ای که امکان ریزش آب و تجمع آن وجود دارد (مانند لبه وان و زیر دوش) ضروریست. نظر به اینکه تغییرات درجه حرارت در داخل ساختمان از بام آن کمتر است، لذا مصرف قیر 100/15 در استاندارد 211 ایران مرجح شمرده شده است.

در محل کف‌شور آشپزخانه و حمام و محل نصب کاسه توالت باید دقت شود که لایه‌های عایق تا داخل لوله فاضلاب امتداد یابد و سپس نسبت به نصب لوازم بهداشتی اقدام گردد. محل کاسه توالت را ابتدا باید با ماسه نرم و کم سیمان اندود کرد و با فشار دادن کاسه توالت بر روی آن سطح ملات را به شکل کاسه توالت درآورد و روی آن را با ماسه سیمان لیسه‌ای اندود نمود. پس از خشک شدن اندود عایقکاری کف انجام خواهد شد.

لازم به یادآوری است که شیب‌بندی کف حمام، آشپزخانه، توالت و فضاهای مشابه به سمت کف‌شور و کاسه توالت به منظور تخلیه آبهایی که احتمالاً در کف جاری می‌شود، امری ضروری است.

 

عایقکاری بام, عایقکاری کف آشپزخانه, ایزوگام سرویسهای بهداشتی, ایزوگام کف آشپرخانه, ایزوگام سرویسها, ایزوگام کف حمام, ایزوگام توالت و سرویس بهداشتی,

 

09183655579

 

 

عایقکاری کف پنجره‌ها

درپوش دست‌انداز بام، دودکشها، کف پنجره، درپوش دست‌انداز بام و دیوار حیاط چنانچه در طول کوتاه و به صورت یکپارچه با سنگ، بتن و نظایر آن اجرا شود، معمولاً مشکلی را به وجود نخواهد آورد، ولی در طولهای زیاد که این مصالح نیاز به درز انبساط و انقباض دارند آب از محل درزها نفوذ کرده و علاوه بر یخ زدن مصالح بالای دیوار و خرابی آنها، سبب زشتی و آلودگی نماسازی نیز می‌شود، از این رو برای جلوگیری از خطرات ناشی از یخزدگی و حفظ زیبایی در این قسمتها، زیر درپوشهای درزدار یا روی آنها باید عایقکاری شود.

چنانچه بخواهیم زیر درپوشها را عایق کنیم، اجرای یک لایه قیر و گونی به روشی که در عایقکاری بام توضیح داده شد، کافیست برای عایقکاری روی درپوشها بهترین مصالح، فلزاتی مانند مس و فولاد گالوانیزه هستند و بدیهی است در محل درز باید چند پیچه یا لحیم یا جوشکاری شوند.

 فلزاتی که برای این منظور به کار می‌روند، باید در انتها خمکاری یا فتیله شوند و به صورت آبچکان در آیند تا آب به راحتی از روی آنها تخلیه شود، بدون اینکه بر روی دیوار ترشح نماید.

عایقکاری بامهای شیبدار و صاف ، قوسی و گنبدها

عایقکاری بامهای شیبدار با شیب بیش از 6 : 1 (نظیر خرپشته‌ها)، بامهای قوسی شکل و گنبدها، نیاز به دقت و مهارت کافی داشته و معمولاً به خاطر در دست نبودن مصالح مناسب و اجرا کنندگان ماهر، این نوع بامها را به دشواری می‌توان با قیر و گونی به نحو شایسته‌ای عایقکاری کرد.

 در این موارد بهتر است از عایقهایی که در برابر گرما و تابش آفتاب، نرم و روان نمی‌شوند و در سرمای زمستان ترک نمی‌خورند، بهره برد. زیرسازی عایقکاری باید همان طور که در قسمتهای قبل توضیح داده شده است، انجام گیرد و پس از ایجاد سطحی صاف و تمیز اقدام به عایقکاری گردد.

اجرای عایق سطوح شیبدار باید موافق اسلوب فنی و مطابق دستورالعملهای تولیدکنندگان این نوع عایقها باشد و قبلاً به تصویب دستگاه نظارت رسیده باشد، بدیهی است اخذ تضمین کافی از پیمانکار در مورد عایقهای ناشناخته و امتحان نشده، ضروری است.

عایقکاری رطوبتی کف زیرزمین و طبقه همکف ساختمان

کف زیرزمین و طبقه همکف ساختمان که در مجاورت خاک نمناک است به خاطر رعایت مسائل بهداشتی، حفظ دیوارهای در تماس با آنها از رطوبت بالا رونده و محافظت کفپوشهای حساس به رطوبت (مانند کفپوشهای چوبی و لاستیکی)، باید در برابر نفوذ رطوبت عایقکاری شود. این عایقکاری باید با عایقکاری شالوده یکپارچه شده و چنانچه اختلاف رقومی بین آنها وجود داشته باشد، با عایقکاری قائم پی، این پیوستگی تأمین گردد.

زیر فرش کف طبقات زیرین ساختمان که در تماس مستقیم با زمین هستند، باید با ارتفاع حدود 25 تا 30 سانتیمتر لاشه سنگ یا قلوه سنگ درشت چیده و روی آن یک لایه مخلوط شن و ماسه بریزند تا فواصل خالی بین سنگهای درشت پر شود و حدود 2 سانتیمتر روی تمام سطح را بپوشاند. این عمل باعث قطع لوله‌های موئین و نفوذ رطوبت به سمت بالا می‌شود. در مناطق خیلی مرطوب می‌توان کفها را به صورت معلق اجرا کرد. در این طریقه دیوارهایی به موازات هم و به ضخامت یک آجر و به فاصله حدود 50 الی 70 سانتیمتر و به ارتفاع حدود 50 تا 90 سانتیمتر می‌سازند و بین آنها را با طاق ضربی می‌پوشانند و سپس کفسازی اصلی روی آن انجام می‌شود. فضای خالی بین دیوارها که به هم راه دارند و گربه‌رو نامیده می‌شوند، توسط مجراهایی به خارج ساختمان ارتباط داده می‌شوند. در مناطقی که چوب به حد کافی یافت می‌شود، کف معلق را می‌توان با تیر، تیرچه و تخته نیز اجرا نمود، به هر حال به علت انجام عمل تهویه در زیر کفهای معلق، کفسازی بالنسبه خشک‌تر است. عایقکاری کفها را می‌توان با قیر و گونی، انواع مشمع و مقوای قیراندود، مواد پلاستیکی، آسفالت ماستیک و مواد قیری بر روی قشری از بتن یا اندود ماسه سیمان که بر روی کف اجرا می‌شود، انجام داد.

لایه های گوناگون تشکیل دهنده ایزوگام

لایه های تشکیل دهنده

لایه‌های گوناگون به ترتیب از رو به کف به شرح زیر می‌باشد: 

 لایهٔ پلی‌اتیلن (polyethylene film    ) یا پودر معدنی(mineral powder   ) یا فویل آلومنیوم (aluminum foil)

 بافت (tissue) – الیاف شیشه (APP)

 پلی‌استر (polyester)

 مواد افزودنی ویژه

 لایهٔ پلی‌اتیلن (polyethylene film)

نکاتی مهم در مورد نصب ایزوگام

ـ عایقکاری بر روی سطوح مرطوب مجاز نیست، زیرا در غیر این صورت حبابهایی در زیر قشر عایقکاری تشکیل می‌شود که با گرم و سرد شدن هوا و حرکات جزئی اجزای ساختمان و یا وارد شدن ضربه به سطوح عایق، ممکن است دچار پارگی و صدمه گردند.
ـ قیرهای جامد را تا هنگامی که گرم و روانند، باید به مصرف رساند.
ـ عایقکاری در دمای کمتر از 4+ درجه سلسیوس، نباید انجام شود.
ـ قیرهای مورد مصرف را نباید بیش از 177+ درجه سلسیوس حرارت داد، زیرا مواد فرار آنها جدا شده و ویژگیهای مطلوب قیر از دست می‌روند.
ـ راه رفتن روی سطوح عایقکاری شده و مصالح عایق پیش‌ساخته، باید با احتیاط و با استفاده از کفشهای بدون میخ انجام شود، در صورتی که کفش مخصوص در دسترس نباشد، می‌توان با یک قطعه گونی زیر و روی کفشهای عادی را پوشاند و از آنها استفاده کرد.
ـ مصرف میخ برای محکم کردن لایه‌های عایقکاری، به هیچ وجه مجاز نمی‌باشد.
ـ از افتادن اشیا بر روی سطوح عایقکاری شده، باید جداً جلوگیری نمود.
ـ لایه‌های عایق باید از هر طرف حداقل ده سانتیمتر همدیگر را بپوشانند و با قیر مناسب کاملاً به هم چسبانده شوند. در همپوشانی لایه‌ها باید دقت نمود که لایه‌های رویی در سمتی قرار گیرند که مطابق شیب‌بندی انجام شده، آب از روی آنها به سمت لایه زیری سرازیر گردد.
ـ هنگامی که عایقکاری در بیش از یک لایه انجام می‌شود لایه‌های متوالی عایق، باید عمود بر هم قرار گیرند. هر لایه از عایقکاری پس از تکمیل و پیش از شروع لایه بعدی، باید مورد بازدید و تأیید دستگاه نظارت قرار گیرد. سطوح عایقکاری شده باید در هنگام اجرای کارهای ساختمانی از هر گونه آسیب و رویارویی با عوامل مضر و مصالح خورنده مانند آهک محافظت گردند و چنانچه صدمه‌ای دیده باشند، با دستور و زیر نظر دستگاه نظارت به نحو مطلوب تعمیر و مرمت گردند.
ـ سطوح عایقکاری شده باید پس از تکمیل با لایه محافظی پوشانده شوند.
- ایجاد زیرسازی مناسب برای انجام عایقکاری ضروری است.
پس از ایجاد شیب جزئی بین (1%) تا (3%) با کانکریت سبک، پوکه و نظایر اینها، باید زیرسازی عایقکاری بام با اندود ریگ سیمنت نرم به نسبت 3 : 1 یا با ریگ آسفالت نرم به ضخامت 5/1 تا 2 سانتیمتر انجام شود و سطح آن کاملاً صاف گردد. سطوح زیر عایقکاری باید کاملاً محکم، صاف و تمیز باشند، زیرا جزئی از عایقکاری به شمار می‌روند.

روش های انتخاب ایزوگام

انتخاب ایزوگام

1:عایقی را انتخاب نمایید که نشان استاندارد ملی ایران را داشته باشد. 

2:عایق باید از دولایه تیشو و پلی استر تشکیل شده باشد که مشخصات آن برروی لیبل آن ذکر شده است.

3:عایق متناسب با شرایط آب و هوایی منطقه خود انتخاب نمایید . که روی عایق ذکر شده است.

4:عایق باید کاملا سالم باشد مخصوصا به قسمت پاشنه عایق توجه کنید که شکسته نشده باشد .

5:توجه داشته باشید اکیپ نصب عایق نهایت دقت و ظرافت را انجام دهند ، همیشه از نمایندگی های معتبر و خوش نام خرید کنید و به یاد داشته باشید که بعد از اتمام کار از آنها ضمانت اجرایی و بیمه نامه معتبر را بخواهید.

6:برخی تولید کننده ها وزن عایق را پایین میاورند ، پس به وزن عایق هم توجه کنید که کمتر از 39 کیلو گرم نباشد.

7:برای عایق کاری سرویسهای بهداشتی ایزوگام دولایه پودری را انتخاب نمایید . حتما باید عایق درجه یک باشد .

8: عایق زمستانه با تابستانه از نظر فرمول تولید متفاوت است به تاریخ تولید ایزوگام توجه کنید که بیش از 6 ماه در انبار نمایندگی دپو نشده باشد .

9: عایقهای تک لایه برای دیوار مناسب است برای پشت بام از آن استفاده نکنید.

تشخیص ایزوگام مرغوب از نامرغوب

از چند روش بسیار ساده جهت تشخیص ایزوگام مرغوب از نا مرغوب می توان بهره برد که به آنها اشاره می گردد    

روش اول

روش اول در تشخیص ایزوگام مرغوب این است که دست خود را بر روی قسمتی از ایزوگام که لایه های خارجی آن را پوشش نداده کشیده و در صورتی که مواد سیاهرنگ ایزوگام به دست منتقل نشود مشخص می شود که در این نوع ایزوگام از مواد پلیمری و قیر مرغوب استفاده شده و کیفیت ایزوگام خوب است.

روش دوم

تمایز ایزوگام مرغوب و ایزوگام نامرغوب تست دمایی ایزوگام است، به این صورت که تکه ای برش داده شده از ایزوگام را در فریزر یخچال به مدت حداقل دو ساعت نگهداری نمایید، پس از آن ایزوگام را برداشته و آن را تا زاویه 120 درجه خم نمایید، در صورتی که در ایزوگام خم شده شکستگی ایجاد شود مشخص می گردد که از کیفیت مطلوبی برخوردار نیست.

ایزولاسیون چیست و چگونه انجام میشود ؟‌

ایزولاسیون چیست و چگونه انجام میشود ؟‌

برای ساخت بام ابتدا روی سقف بتونی را از هر گونه گچ تمیز کرده و نخست باید محل نصب ناودانها مشخص و پس از نصب نرده و یا دوره چینی با پوکه معدنی که یک نوع خاک سبک وزن است و یا از پوکه صنعتی که از ضایعات کارخانجات است را با مخلوط نمودن 5 پیمانه پوکه و1 پیمانه سیمان معمولی مخلوط با آب کروم بندیها انجام می پذیرد و چنانچه پوکه در دسترس نبود میتوان از خرده های آجر یا خاک شن دار پرمی کنند . مهندس ناظر ساختمان مواظب است مقاومت را با احتساب به وزن مصالحی که برای شیب سازی مصرف می نماید قوی تر بگیرد . پس از اتمام کروم بندی و در نظر گرفتن شیب آبروها وسط کروم ها را از همان پوکه و سیمان پر می نمایند و روی آن را با شمشه و ریسمان مسطح و کنترل می کنند بعد از آماده شدن پشت بام تا 48 ساعت برای خود گیری سیمان مصرف شده آب پاشی لازم است . بعد از آماده شدن شیب سازی ایزولاسیون انجام می شود .

ایزولاسیون قیری :

بهترین ایزولاسیون برای بام ها در این زمان مخصوصا وضع جوی ایزولاسیون گونی قیری می باشد . قیر را با حرارت لازم رقیق نموده و روی بام می مالندسپس گونی های سالم درجه یک را از پائین به بالا چسبانیده می شود .نصب این گونی ها از بالا به طرف ناودانها هدایت می شود .لایه گونی دوم خلاف جهت یعنی چنانچه لایه زیر طولی چسبانده شده باشد لایه رو عرضی انجام می گیرد وگونی ها مجددا با قیرآغشته می گردند و پس از کنترل کلیه درز ها وبندهای گونی ها در این هنگام آماده آسفالت ریزی یا موزائیک می باشد.

ایزوگام ورقی :

ورق لاستیکی شکل به صورت لوله یا اصطلاحا رول در بازار موجود است . پس از کنترل کلی و ریسمان کشی لوله ایزولاسیون را از یک سر روی بام می چسبانند سپس با چراغ حرارت دهنده درزها را با هم جوش می دهند و با خمیر روی بام را لکه گیری نموده تا امکان آزمایش آبگیری بام را میسر سازد .

 

:: شماره های تماس : [phone] و 09120660185  ::

 

 

عایقکاری رطوبتی دیوار زیر زمین

عایقکاری دیوار زیرزمین باید همانند عایقکاری تهداب ساختمان و به صورت یکپارچه و همراه با آن، انجام شود. چنانچه فاصله زمانی بین اجرای عایق افقی و قائم و دیوارها پیش بیاید، باید به منظور یکپارچه کردن عایق تدابیر لازم اتخاذ گردد.
معمول‌ترین عایقکاری برای دیوار زیرزمینها استفاده از قیر و گونی یا قیر و مشمع یا گونی یا مقوای قیراندود است که باید مانند عایق بام اجرا شود. ترتیب عایقکاری قائم، باید از بالا به پایین باشد و لایه‌های گونی طوری روی هم قرار گیرند که رطوبت نتواند از زمین به داخل دیوار زیرزمین نفوذ کند.

دو روش برای عایقکاری دیوار زیرزمین متداول است : روش اول در مواقعی به کار گرفته می‌شود که عمق زیرزمین، کم و خطر ریزش خاک اطراف زیرزمین وجود نداشته باشد، در این روش ابتدا تیغه محافظ عایق اجرا شده و روی آن ملات ماسه سیمان و عایق قائم، انجام و سپس دیوار اصلی زیرزمین ساخته می‌شود. در روش دوم که مخصوص زمینهای ریزشی و عمقهای زیاد است، ابتدا عایق افقی زیر دیوار زیرزمین را اجرا می‌کنند و پس از دیوارسازی، پشت آن را با ملات ماسه سیمان اندود نموده و بعد از عایقکاری اقدام به ساختن تیغه محافظ عایق می‌کنند. در هر دو روش در تمام مراحل باید سعی شود پیش‌بینیهای لازم برای پیوستگی عایق در قسمتهای افقی و قائم صورت گیرد.

محل عبور لوله‌ها و دودکش و سایر مجاری، باید قبلاً در دیوار زیرزمین پیش‌بینی شود، به قسمی که عایق پس از اجرا پاره یا زخمی نشود. لوله‌های آب گرم و شوفاژ و دودکش، نباید مستقیماً در تماس با عایق قیری قرار گیرند، زیرا ممکن است آن را ذوب کرده و کیفیت آن دچار اشکال گردد.